De oorsprong van gerijpte thee: Raw Pu-erh

Terwijl fijnproevers van eten en drinken het laten rijpen van bijvoorbeeld wijn, kaas en likeur al eeuwenlang bekend is, is het idee om thee te laten rijpen voor velen relatief nieuw. De geschiedenis van gerijpte thee gaat echter meer dan duizend jaar terug, toen thee uit de provincie Yunnan naar Tibet werd vervoerd in ruil voor Tibetaanse paarden.

Tijdens deze bijna een jaar durende reis had de thee een langzaam gistingsproces doorlopen en veranderde zijn smaakprofiel. Ze ontdekten dat de thee na verloop van tijd minder samentrekkend (adtringerend) en meer zacht en zoet werd.

Omdat het natuurlijke verouderingsproces lang duurt, begonnen theemakers te experimenteren om het verouderingsproces te versnellen. Pas in 1972 ontwikkelden de Menghai Tea Factory en de Kunming Tea Factory in de provincie Yunnan het versnelde fermentatieproces om rijpe pu-erh thee te maken.
Dit proces, ook wel 'wo dui' genoemd, versnelt de productie van pu-erh thee door de theebladeren nat te maken.

Het rijpen van thee

Pu-erh thee is echter niet de enige soort gerijpte thee. Theeën die goed kunnen rijpen zijn meestal:

• Gemaakt van hoogwaardige theebladeren: Een paar jaar rijpen zal niet op magische wijze de slechtste theeën veranderen in prachtige gerijpte theeën. De kwaliteit van de grondstoffen is belangrijk om van het rijpingsproces te kunnen profiteren. Net zoals een slechte wijn er met de jaren niet beter op wordt, zal een thee van lage kwaliteit na verloop van tijd nog meer smaak verliezen.
• Het ondergaan van post-fermentatie: Donkere theeën, inclusief pu-erh thee, ondergaan microbiële
  fermentatie. De microben die bij de fermentatie betrokken zijn, maken de oude thee zo rijk, genuanceerd en uniek.
• Beschermd tegen hitte. Hoge hitte doodt de enzymen in de theebladeren, die helpen bij de ontwikkeling van de smaak. Daarom worden oude theesoorten gewoonlijk voorzichtig in de zon gedroogd, terwijl droogprocessen op hoge temperatuur sterkere maar minder duurzame smaken kunnen opleveren die na een jaar of twee verdwijnen. Daarom hebben zorgvuldig in de zon gedroogde witte theeën een hoger verouderingspotentieel.

Soorten gerijpte thee

Pu-erh is misschien wel de bekendste gerijpte thee, maar ook andere soorten thee kunnen na rijping worden gedronken.

Gerijpte witte thee

Het rijpen van witte thee geeft een heel andere dimensie aan het delicate smaakprofiel van onbewerkte witte thee. Het rijpingsproces maakt de witte thee na verloop van tijd zoeter en minder plantaardig.
We hebben een heerlijke witte thee die een uitstekende kennismaking met gerijpte witte thee is voor wie nieuwsgierig is naar vergelijkende smaaknotities.

Aged zwarte thee

De meeste van onze aged thee vallen onder deze categorie, juist omdat fermentatie wordt beschouwd als een van de belangrijkste processen die oude thee maken tot wat het is (en omdat dit de categorie is waar pu-erh thuishoort). Pu-erh is de gerijpte thee waar veel theekenners verliefd op worden. Hij heeft een breed scala aan smaken, gebaseerd op verschillende terroirs, leeftijd van de theeboom, verwerking en rijpingsomstandigheden.